دولت
همانقدر
به ویروس
چین
گریزی و
روسیه
ستیزی
آلوده
است که
مخالفان
دولت و
مجلس
همانقدر
به این
ویروس
آلوده
است که
رسانه ها
و امام
جمعه.
این
بیماری
درمان
نمی شود
مگر با
دو راه
حل:
۱-
انتشار
اطلاعات
مربوط به
همکاری
های
نظامی و
اقتصادی
روسیه و
چین با
ایران
(اطلاعاتی
که
تاکنون
درباره
آن سکوت
شده و
مردم
اساسا
خبر
ندارند
چه
مناسباتی
با این
دو کشور
همپیمان
ایران
وجود
دارد) با
هدف
بیرون
کردن این
ویروس از
تن حکومت
و جامعه.
البته
اگر
بخواهند
درمان
شوند!
۲- خانه
تکانی
اساسی در
درجه اول
دولت و
سپس
رسانه ها
(از جمله
صدا و
سیما) و
از این
طریق
دیگر
نهادهای
حکومتی
مانند
مجمع
تشخیص
مصلحت و
یا فلان
نهاد
مذهبی و
یا حتی
نظامی.
در ادامه
این خانه
تکانی،
راه حلی
برای
انتخابات
مجلس
آینده
باید
اندیشید
تا هم
مردم به
پای
صندوق
های رای
بروند و
هم کسانی
به مجلس
راه
یابند که
با سیاست
های کلی
نظام
همآهنگی
داشته
باشند.
در این
زمینه
نیز تا
یک حزب
واقعی و
نه
حکومتی و
تشریفاتی
مرکب از
طرفداران
گردش به
شرق
تشکیل
نشود،
کار به
سامان
نخواهد
شد. در
برنامه
هائی که
در شبکه
یوتیوب
از داخل
ایران
تهیه و
پخش می
شود،
دهها
چهره در
گفتگوها
و مناظره
ها شرکت
کرده و
می کنند
که کاملا
صلاحیت
حضور در
چنین
حزبی را
دارند به
آن شرط
که حکومت
از
فعالیت
احزاب
واقعی
نترسد!
بعنوان
یک نمونه
از آلوده
بودن
مطبوعات
و دولت
به
ویروسی
که به آن
اشاره
کردیم
بخوانید
از اظهار
نظر وزیر
بهداشت و
درمان
"ظفرقندی"
را که در
یک
مصاحبه
سیمائی
گفته
است:
«در جنگ
۱۲
روزه
انتظار
میرفت
روسیه
کمک کند،
اما
واقعیت
این است
که هیچ
کمکی به
ما نشد.»
ایشان که
معلوم
نیست
تخصص
چنین
اظهار
نظری را
از کجا و
کدام
منبع
نظامی و
حکومتی
به چنگ
آورده،
با همین
نظر در
جلسات
کابینه
شرکت می
کند و
قطعا
دراین
مورد با
بقیه
اعضای
کابینه
هم صحبت
کرده و
همنظران
بسیاری
هم در
کابینه
دارد.
حداقل
رئیس
جمهور که
باید تا
حدودی از
نوع
همکاری و
کمک
روسیه و
چین به
ایران با
خبر
باشد،
چرا
ایشان
وزیر
کابینه
اش را
راهنمائی
و آگاه
نکرده؟
مگر این
که رئیس
جمهور هم
خودش
ریگی به
کفش
داشته
باشد. |